BESSIE WAIMPIE EN HARPIE – Hittegolf

Kijnd kijnd kijnd, ’k weet ’t wel hoor, je mótten d’r nijt te vuul an denken en al héëlemol nijt over maeken, mar bel bel bel, wat ’n hette nij? Gelukkig al wel wat minder dan vurrëge week, mar kijnd kijnd, vurral snaks, bijkangs nakëd in bedde mar gien oëg dicht ëdaen!

Januk Harpie, de goeëie bótter zakt nog ammar zoë dwars deur m’n snietjen broëd deur. Zoë’n hete zoemer kan ik m’n aigen nijt heugen! Gelukkig hem ik ’n rieten dak, dat schéëlt ’n paar graden. Mar ja, wat kan ’n mins d’r teugen dooën nij, de zoemer kaj-je nijt teugenhouen kijnd!

Dat is wel waar Bessie, mar ’t is nou wel héël biezónger hoor. Ik kóm nog ammar nijt an gewooën werken too. As ik enkeld mar naer ’t darp too fiets bin ik al doëdof. Ik het al ’n dunder hempien annëtrukken – al helpt ’t mar ’n trisseltjen nij.

Daer hij-je gelijk an Waimpie, al is ’t mar ’n bietjen kijnd. Ik vijn wel dat we deur ’t mooie weertjen vule meer kapelles zienen. Al is ’t wel jammer dat d’r dan oëk meer rupsen binnen. Driekus klaagt dat d’r gien boerekooël meer overblijft. 

Januk Bessie, mar Driekes loëpt reddeur te krimmenéëlen over z’n tuin. De éëne keer het ie kokkerds van aerebaien dee deur de voegels ópëvreten wurren, de are keer binnen de aerëpëls verrot deur de regen, staet z’n andijvie te verpieteren deur de droëgte, is d’r wat mót z’n snijbooënen, is de gróngd zuufzangd ëwurren, het ie last van mieren, muizen of aerdrupsen! Dat geloëf ik allemol wel hoor! Waar ’t echt óm gaet is dat ’n mins nijt uitdroëgt mót zoë’n zoemer! Daer gaet ’t óm!

Koelen Harpie kijnd, koelen! As ik voortzoë thuis kóm gae ik ómslag mót m’n béënen in ’n teiltjen koud water, dat helpt, echt waar! En wat docht je van drinken, héël vuul drinken, vurral ouwe minsen. Ik las in de krant dat as je óp éën dag te wainig drinken, je dat de are dag gien meer in kannen halen, en dat je dan zoë zachiesan uitdroëgen!

Ach kijnd hou toch óppe, je mótten nijt alles geloëven wat d’r in de krant staet. ’n Krant mót alle dagen vol dus ze schrijven mar an. Ik zeg altijd: As ’t nijt in ’t Huizere blaadjen ëstaen het geloëf ik ’t nijt! Bel bel, wat mis ’k dee Boutjies, en vurral dónderdas, wat jou!

Beljadie wij óëk kijnd; mar wa’k zeggen wou: óp vekantie, d’r effentjies tussen uit, dat helpt oëk. Effen wat aarst an je hoëfd kijnd! 

Dat zou ik oëk wel wullen Waimpie, mar ‘t mót d’r dan wel regëren! Gorsen mag oëk! Weten juilie ‘n plak in Nederlangd waar ‘t vuul regert? 

Dat stung óngerlest oëk in de krant Waimpie. Op de Veluwe affer Appeldoorn regert ‘t éëngaal, daeróm is de Veluwe oëk zoë grøn!
Oë gelukkig dat jij dat allemol weten Bessie, dan gae ik dat ’n weekien pramberen. Óp Appeldoorn an! Óp hoop van zegen en regen!

Tekst en idee van Henk Heijnen 

Bessie, Waimpie en Harpie is mogelijk gemaakt door Kouwer Installatietechniek

De typisch in Huizer dialect geschreven belevenissen van de drie dames, Bessie, Waimpie en Harpie zijn iedere eerste donderdag van de maand te lezen op OpHuizerhoogte. We zijn nog op zoek naar een extra sponsor waardoor we deze Huizer nennen nog vaker kunnen volgen. Heeft u interesse? Neem dan contact met ons op.

Op alle verhalen en afbeeldingen van OpHuizerhoogte rust uiteraard copyright. Linken mag natuurlijk altijd. Wil je tekst overnemen of een foto of video gebruiken, mail dan naar ophuizerhoogte@gmail.com